Szkło o satynowym, matowym wykończeniu, uzyskiwane w procesie wytrawiania kwasem jednej z powierzchni.
Angielska nazwa szkła pokrytego powłoką niskoemisyjną (lub szkła o niskiej lub małej emisyjności).
Określa łatwość, z jaką materiały zapalają się, a więc podsycają ogień.
Symbole, uzupełnione liczbą odnoszącą się do upływu czasu, określające klasę ogniochronności. E: Kryterium szczelności ogniowej na płomienie i ciepłe gazy I: Kryterium izolacyjności ogniowej, izolacji cieplnej podczas pożaru W: Kryterium ograniczenia promieniowania cieplnego
Technika drukowania na szkle przy pomocy specjalnego sita.
Procent energii pochłoniętej przez szkło, powodującej jego nagrzanie. Wielkość ta pozwala na określenie ryzyka pęknięć pod wpływem szoku termicznego. Jeżeli jej wartość przekracza 50% szkło powinno zostać poddane procesowi hartowania.
Oddawanie barw to ogólny termin określający, efekt jaki wywołuje światło dzienne, przepuszczone lub odbite przez szkło, na kolorach oświetlanych przez to światło przedmiotów.
Produkt oddzielający m.in. strefy pożarowe lub ciągi ewakuacyjne, spełniający kryteria klas odporności ogniowej.
Szkło float, którego powierzchnia zostaje chemicznie wzmocniona dzięki wymianie jonów w wysokiej temperaturze, w celu nadania mu wysokiej odporności mechanicznej.
Produkt, z reguły na bazie butylu, zapewniający wodoszczelność i szczelność gazową przestrzeni wewnątrz szyby zespolonej.