Płaskie szkło pół przezierne, uzyskane poprzez walcowa nie szklanej masy pomiędzy dwoma cylindrami, które wytłaczają wypukły motyw na jednej lub dwóch stronach.
Właściwość powierzchni, pozwalająca na zmniejszenie wymiany ciepła, a tym samym na uzyskanie lepszej wartości Ug szyby zespolonej. W tym celu stosuje się szkła o niskiej lub małej emisyjności.
Produkt, z reguły na bazie polisiarczków, silikonu, poliuretanu lub butylu zapewniający stabilność mechaniczną szyby zespolonej. Jest to zarazem drugi stopień uszczelnienia szyby zespolonej.
Symbole, uzupełnione liczbą odnoszącą się do upływu czasu, określające klasę ogniochronności. E: Kryterium szczelności ogniowej na płomienie i ciepłe gazy I: Kryterium izolacyjności ogniowej, izolacji cieplnej podczas pożaru W: Kryterium ograniczenia promieniowania cieplnego
Plastyczna folia, zapewniająca mechaniczne połączenie szklanych elementów w taflach szkła laminowanego.
Standardowe szkło float, podczas procesu produkcji poddawane powolnemu schładzaniu (odprężaniu), co uwalnia je od wewnętrznych naprężeń i pozwala na cięcie i obróbkę krawędzi. Jest to szkło, które nie zostało poddane ani hartowaniu, ani utwardzaniu.
Produkt, z reguły na bazie butylu, zapewniający wodoszczelność i szczelność gazową przestrzeni wewnątrz szyby zespolonej.
Szkło float, którego powierzchnia zostaje chemicznie wzmocniona dzięki wymianie jonów w wysokiej temperaturze, w celu nadania mu wysokiej odporności mechanicznej.
Powłoka uzyskana poprzez nakładanie na szkło związków metalicznych w wysokiej temperaturze, podczas procesu produkcji szkła float.
Procent energii przenikającej do wnętrza, w stosunku do energii słonecznej padającej (przenikanie + odbicie energii przez ścianę do wewnątrz pomieszczenia). Jest to jedna z głównych własności szkieł z powłoką przeciwsłoneczną.