Szkło, którego jedna ze stron zostaje pokryta emalią podczas procesu hartowania.
Procent światła widzialnego, pochodzącego z promieniowania słonecznego, który przenika przez prze szkloną ścianę.
Emisyjność to właściwość powierzchni. Jeśli dwie powierzchnie znajdują się blisko siebie i mają różne temperatury, następuje między nimi wymiana ciepła poprzez promieniowanie, której wielkość jest zależna od poziomu emisyjności. Normalna emisyjność klasycznego szkła wynosi 0,89, natomiast emisyjność szkieł „z powłokami o niskiej emisyjności” (w języku angielskim low-E) może wynosić nawet 0,01. Emisyjność jest używa na do obliczania współczynnika U szyb zespolonych.
Proces nakładania powłok podczas procesu produkcji szkła float.
Określa łatwość, z jaką materiały zapalają się, a więc podsycają ogień.
Technika drukowania na szkle przy pomocy specjalnego sita.
Szkło o satynowym, matowym wykończeniu, uzyskiwane w procesie wytrawiania kwasem jednej z powierzchni.
Procent energii pochodzącej z promieniowania słonecznego, odbitej przez przeszkloną ścianę.
Połączenie wielu tafli, hartowanych lub nie hartowanych, za pomocą przekładek z folii PVB.
Procent światła ultrafioletowego, pochodzącego z promieniowania słonecznego, który przenika przez przeszkloną ścianę.