Procent energii pochodzącej z promieniowania słonecznego, odbitej przez przeszkloną ścianę.
Czynność polegająca na nakładaniu metalowej, odbijającej powłoki na szkło w celu uzyskania lustra.
Symuluje hałasy powstające w budynkach; jest również stosowany do określania hałasów powstających w ruchu lotniczym.
Produkt oddzielający m.in. strefy pożarowe lub ciągi ewakuacyjne, spełniający kryteria klas odporności ogniowej.
Szkło przezroczyste uzyskane w procesie „float”.
Termin określający właściwości „ciepłej ramki dystansowej”, charakteryzującej się słabą przewodnością cieplną.
Hałas, którego źródłem jest ruch uliczny. Jest on znacznie bogatszy w dźwięki niskie niż szum różowy. Jego wpływ na współczynnik Rw jest określany współczynnikiem korekcyjnym Ctr.
Standardowe szkło float, podczas procesu produkcji poddawane powolnemu schładzaniu (odprężaniu), co uwalnia je od wewnętrznych naprężeń i pozwala na cięcie i obróbkę krawędzi. Jest to szkło, które nie zostało poddane ani hartowaniu, ani utwardzaniu.
Szkło float, którego powierzchnia zostaje chemicznie wzmocniona dzięki wymianie jonów w wysokiej temperaturze, w celu nadania mu wysokiej odporności mechanicznej.
Grawitacyjne wyginanie szkła w specjalnych piecach pozwalające na uzyskanie wypukłego efektu dekoracyjnego. Tą techniką możliwe jest również połączenie szkieł w różnych kolorach.